Voor degenen die zich lieten meeslepen door het avontuurlijke leven van de Zweedse graven von Meijerfeldt zal de afsluiting van het eerste deel wat abrupt zijn gekomen. Nadat de laatste graaf in 1800 sterft ontdoet zijn weduwe zich in korte tijd van alle Pommerse bezittingen om haar levensavond nog 15 jaar in grootse staat in Stockholm en op omliggende landgoederen door te brengen. Een halve eeuw later vindt in Helsingfors de ontzegeling plaats van alle resterende papieren en blijkt de Weense erfenis onbereikbaar.
Deze Nederlandse Familiekroniek start met het levensverhaal van de stamvader. Het bestaat uit drie hoofdstukken:
Admiraliteit
Bataafs Zeecorps
‘s Lands Werf
De kroniek gaat verder met het levensverhaal van zijn zoon Carl in twee hoofdstukken:
De afronding bestaat uit twee hoofdstukken en veel tabellen:
Eeuwwisseling
Capita Selecta
Registers
Bij lezers zal de vraag blijven hangen wat de Nederlandse familie met het Zweedse geslacht te maken kan hebben, en omgekeerd. Even abrupt als de laatste Zweedse graaf sterft vestigt de stamvader van die Nederlandse familie zich in Amsterdam. Dat gebeurt in hetzelfde jaar 1800, onder dezelfde naam Johan August von Meijenfeldt en afkomstig uit dezelfde stad Stralsund. Er zijn ook grote verschillen. De veldslagen, hofintriges en erfgeschillen gaan plaatsmaken voor het harde bestaan van zeelieden, arbeiders en burgers in dichtbevolkte havensteden.
Natuurlijk is de lezer niet op een dwaalspoor gebracht. Het Zweedse deel was niet geschreven als de overeenkomsten in naam, tijd en plaats met het Nederlandse deel toeval of fantasie waren geweest. Meer overtuigende relaties zijn te leggen. Die lezers zullen geduld moeten hebben, want de speurtocht naar de afkomst van de Nederlandse stamvader volgt pas na dit deel.