De in dit tweede deel te behandelen geschiedenis van de Nederlandse familie Von Meijenfeldt start op 1 mei 1793 met de indiensttreding bij de Admiraliteit van Amsterdam. Een vroegere gebeurtenis is niet te vinden.
Bij de indiensttreding staat vermeld Johan Aúgúst Meynfeld v Straalsond. Dit levert een vloeiende overgang op met het Zweedse geslacht Meijerfeldt: in 1800 sterft het uit met de dood van graaf Johan August jr. uit Stralsund, nadat hij zijn zoons in 1791 en 1795 had verloren.
Dit deel start met een onderzoek naar de herkomst van de Nederlandse familie. Dan volgt een hoofdstuk over het leven van Johan August op zee. Daarna volgt een armoedig bestaan in Rotterdam. Zoon Carl keert in betere doen terug naar Amsterdam en is de grondlegger van de derde generatie. Daarna wordt de familie in vier takken behandeld: Van Leusden, De Haas, De Koe en Augustijn.
Omvang
Van de vier zoons van Johan August weet er maar één – Carl – de Nederlandse familienaam voort te zetten. Bij de volgende eeuwwisseling is het aantal levende Von Meijenfeldts niet meer dan 30 ten gevolge van hoge kindersterfte en een overtal aan vrouwen (wier kinderen de familienaam van de echtgenoot krijgen). Daarna zet de groei wel door en is hun omvang in het jaar 1929 verdubbeld. Dat blijft zo tot in 1945. Daarna groeit hun aantal tot 100 in het jaar 1963. Pas vanaf het jaar 1978 begint dit aantal verder te groeien naar 142 in het jaar 2000. In tegenstelling tot het Zweedse geslacht Meijerfeldt speelt er bij de Nederlandse familie Von Meijenfeldt geen vraag over uitsterven van de naam met circa 160 levende naamdragers. Totaal hebben tot nu toe 266 Nederlanders de naam Von Meijenfeldt door geboorte, adoptie, huwelijk of partnerschap gedragen.
Leeftijdverschillen
Ten gevolge van de grote gezinnen in de tweede helft van de negentiende en eerste helft van de twintigste eeuw doen zich per generatie en tak aanzienlijke leeftijdverschillen voor. De zoon van Johan August die de familienaam voorzet heeft 10 kinderen, van wie één op zijn beurt 11 kinderen heeft. Daardoor zit er in de vierde generatie al 26 jaar tussen het oudste en jongste kind, in de vijfde generatie 44 jaar en in de zesde generatie nog vijf jaar meer.
Maatschappelijk positie
Maatschappelijk gezien kan de familie moeilijk bij een bepaalde beroepsgroep of zo men wil sociale klasse worden ingedeeld. Wel is er een aan de algemene maatschappelijke ontwikkeling niet vreemde verschuiving waarneembaar. Was Johan August nog onderofficier en sjouwer in de haven, zijn zoon klimt op tot conserveerder bij het Rijkswerf. Diens kinderen gaan op kantoor of in de handel. De vierde generatie trekt die lijn door, waarbij vier leden een academische graad verwerven. In de vijfde generatie spreiden degenen met een wetenschappelijke opleiding zich over de volle breedte uit. Een aantal van hen weet belangrijk geachte maatschappelijke posities te bekleden en zich daarin bovendien te profileren, waardoor de familienaam een zekere landelijke bekendheid verkrijgt.
Militair
Hoewel de Nederlandse familie zeker minder militair is dan het Zweedse geslacht, kent zij toch ook wel verschillende beroepsmilitairen. Johan August en zijn zonen Hendrik, Carl en Frederik zijn in dienst bij de marine. In de vierde generatie is Carl (civiel) militair, doet Frits dienst in het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger en is To met een militair getrouwd. De Tweede Wereldoorlog heeft de familie niet onberoerd gelaten. Van de vierde generatie komt Henk om in een Jappenkamp, worden enkele familieleden geëvacueerd voor de Atlantikwall en worden enkele familieleden staande gehouden.
Religie
Het geloof speelt een belangrijke rol in de familie. Johan August is Hersteld Luthers en daarna Evangelisch Luthers en zijn kinderen ook. Na een periode van bezinning (en volgens overlevering Vrijmetselarij) sluit de familie zich in 1867 bij de Afscheiding aan. De familie gaat niet mee met de eenwording met de Doleantie in 1892 en gaat verder onder de nieuwe naam Christelijk-Gereformeerd.
Bouwtekening van de Keizersgrachtkerk uit 1886 (1)
De vijfde generatie brengt twee dominees en een domineesvrouw voort en ook thans nog is de familie overwegend Gereformeerd. In de laatste generaties spelen kerkgang en geloof, ook weer analoog aan de algemene trend, bij een toenemend aantal leden een minder belangrijke rol.
Verwantschappen
Een ander aspect is de verwantschap met enkele andere families. Soms leidt dat tot meer dan één huwelijk tussen de families (Van Leusden, De Haas, Van der Bend/Van Apeldoorn, Boelhouwer), soms tot hechte vriendschappen (Van der Tas). Daarbij speelt een rol dat het Amsterdamse families waren die naar dezelfde kerk gaan.
Van Leusden: Johanna Elisabeth van Leusden (1853-1937) en Petronella van Leusden (1864-1949) zijn zusters. Eerstgenoemde huwt Evert von Meijenfeldt. Laatstgenoemde huwt Johann Wilhelm Westerhoff (1863-1939), wiens dochter Louise Gesina Westerhoff (1892-1964) trouwt met Roelof von Meijenfeldt.
De Haas: Willem de Haas (1800-1876) en Aaltje Prins (1814-1905) hebben een zoon Willem Jacob (1853-1899) en een dochter Margré (1856-1915). Eerstgenoemde heeft een zoon Willem Samuel (1883-1973), die met Nel von Meijenfeldt trouwt. Laatstgenoemde huwt Carl von Meijenfeldt.
Van der Bend/Van Apeldoorn: Gerridina van der Bend (1853-) en Willem van der Bend (1855-1946) zijn zus en broer. Eerstgenoemde huwt Gerardus Willem van Apeldoorn (1853-); hun dochter Maria (1887-1965) huwt Carl von Meijenfeldt. Laatstgenoemde huwt Anna Adriana Noort (1863-1922); zij hebben een zoon Willem (1886-1971) en een dochter Maria Gerritdina (1895-198.). De zoon huwt Engeltje von Meijenfeldt. De dochter huwt Evert von Meijenfeldt.
Boelhouwer: Johannes Boelhouwer en Ida Hendrika Gaikhorst hebben een zoon Marius Boelhouwer (1912-1961) en een dochter Nellie Goverdina (1913). De zoon huwt Dini von Meijenfeldt. De dochter huwt Gerard von Meijenfeldt.
Van der Tas: Jan van der Tas (1848-1908) huwt Cato von Meijenfeldt. Haar broers Carl, Frits en Hendrik zijn ceremoniemeester op de huwelijken van de kinderen Van der Tas. Hun zoon Jan van der Tas woont met Willem von Meijenfeldt aan de Herengracht 215 in Amsterdam.
1. De kerk kent een rapsodie van stijlen, en telt maar liefst 1600 zitplaatsen, dankzij uit de VS afgekeken klapbanken. Het gebouw heeft geen centrale toren, maar twee ranke torentjes aan weerszijden van het schip, waarachter de galerijen schuil gaan. De bouw is niet sober, zodat al snel van de kathedraal der gereformeerden werd gesproken. Deze kerk is de wieg van de Gereformeerde Kerken, omdat hier in de eendaagse synode van 17 juni 1892 wordt besloten de Afscheiding en Doleantie tot de Christelijk Gereformeerde Kerk te fuseren. Tientallen jaren gaan de leden van de familie Von Meijenfeldt en de aangetrouwde families hier wekelijks te kerke.