Abstract

Svenska   ***   Nederlands   ***   Deutsch   ***   English


Compositie met groot rood vlak, geel, zwart, grijs en blauw
Piet Mondriaan, 1921 – Gemeentemuseum Den Haag

Sammanfattning

Familjen Von Meijenfeldt bor i Nederländerna och Kanada. Det finns cirka 160 medlemmar fördelade på tre grenar (De Haas, De Koe och Augustijn). Trots familjens ringa storlek är namnet ganska välkänt i landet. En förklaring till detta kan vara den uppenbara utländska adeln och ett stort antal artiklar om några familjemedlemmar på de nationella tidningarnas förstasidor. Mindre än 100 medlemmar av familjen Von Meijenfeldt levde och dog i Nederländerna. Den första förfadern, Johan August, registrerades i Amsterdam den 1 maj 1793. Han föddes omkring 1760 nära den gamla hansestaden Stralsund i svenska Pommern vid Östersjön.

Det finns mycket mer än indicier för att Johan August var en naturlig son till den svenske greven Johan August von Meijerfeldt (1725-1800), fältmarskalk i det svensk-ryska kriget 1788-1790. Namn, platser, datum och ritningar i Sverige, Tyskland och Nederländerna visar så många likheter att slumpen kan uteslutas. Före sitt äktenskap i 1763 med grevinnan Lovisa Augusta Sparre (1745-1817)  deltog greven i de österrikiska tronföljdskrigen. Till en början utförde han kejserlig militärtjänst i Schlesien, Nederländerna och Hannover. Han användes sedan i svensk tjänst i Pommern, där han tillbringade de långa, kalla vintrarna på sitt gods i Nehringen. Den adliga familjen Von Meijerfeldt deltog i kungahovet i Stockholm i fransk stil. Två söner föddes och dog senare av skottskador (Johan August 1766-1791) och hjärnhinneinflammation (Axel Friedrich 1769-1795).

Tjugo år tidigare (1674) uppfostrades hans far Andreas Meijer till den svenska adeln med tillägg av “feldt” till namnet. Den främsta motiveringen var att han kunde smuggla ut en beskrivning av fästningen Glückstadt där han hade blivit tillfångatagen av danskarna, tillsammans med en plan för att inta den. Andreas blev överinspektör över de livländska domänerna i Oberpahlen.

Den förste Meijer var Johan 1480, som tjänade den livländska orden. 1510 var han Kastelan i Riga. Hans förläning var Bubbusch (idag Pabaze i Lettland). När orden upplöstes 1562 beslöt hans sonson Hinrik och hans ättlingar att tjäna den svenska landshövdingen i Estland.

Många namne levde tidigare i Europa, men var inte släkt med varandra. Flera schweiziska, österrikiska och tyska adelsfamiljer från Konstanz, Soglio, Rösebeck och Bremen har dött ut. Många judiska namne emigrerade från Hessen till USA mellan 1850 och 1920 efter att ha tagit sin arbetsgivares efternamn eller utökat sitt förnamn Meijer till efternamn på grund av Napoleons regler.

Samenvatting

De familie Von Meijenfeldt woont in Nederland en Canada. Er zijn ongeveer 160 leden verdeeld over drie takken (De Haas, De Koe en Augustijn). Ondanks de kleine omvang van de familie is de naam vrij goed bekend in het land. Een verklaring hiervoor zou kunnen liggen in de voor de hand liggende buitenlandse adel en een groot aantal artikelen over enkele familieleden op de voorpagina’s van landelijke dagbladen. Minder dan 100 leden van de familie Von Meijenfeldt woonden en stierven in Nederland. De eerste voorvader, Johan August, registreerde zich op 1 mei 1793 in Amsterdam. Hij werd rond 1760 geboren in de buurt van de oude Hanzestad Stralsund in Zweeds-Pommeren aan de Oostzee.

Er is veel meer dan indirect bewijs dat Johan August een natuurlijke zoon was van de Zweedse graaf Johan August von Meijerfeldt (1725-1800), veldmaarschalk in de Zweeds-Russische oorlog 1788-1790. Namen, plaatsen, data en tekeningen in Zweden, Duitsland en Nederland vertonen zoveel overeenkomsten dat toeval kan worden uitgesloten. Vóór zijn huwelijk met gravin Lovisa Augusta Sparre (1745-1817) in 1763 nam de graaf deel aan de Oostenrijkse Successieoorlogen. Aanvankelijk vervulde hij keizerlijke militaire dienst in Silezië, Nederland en Hannover. Daarna werd hij gebruikt in Zweedse dienst in Pommeren, waar hij de lange, koude winters doorbracht op zijn landgoed in Nehringen. De adellijke familie Meijerfeldt nam geheel in Franse stijl deel aan het koninklijke hof in Stockholm. Twee zonen werden geboren en stierven later aan schotwonden (Johan augustus 1766-1791) en nekkramp (Axel Friedrich 1769-1795).

Twintig jaar eerder (1674) werd zijn vader Andreas Meijer in de Zweedse adel verheven met toevoeging van “feldt” aan de naam. De belangrijkste motivatie was dat hij een beschrijving van het fort van Glückstadt, waar hij door de Denen was gevangengenomen, naar buiten kon smokkelen, samen met een plan om het te veroveren. Andreas werd hoofdinspecteur over de Lijflandse domeinen van Oberpahlen.

De eerste Meijer was Johan in 1480, die de Lijflandse Orde diende. In 1510 was hij Kastelan in Riga. Zijn leengoed was Bubbusch (vandaag Pabaze in Letland). Toen de orde in 1562 werd ontbonden, besloten zijn kleinzoon Hinrik en zijn nakomelingen om de Zweedse gouverneur in Estland te dienen.

Veel naamgenoten woonden vroeger in Europa, maar waren geen familie van elkaar. Verschillende Zwitserse, Oostenrijkse en Duitse adellijke families uit Konstanz, Soglio, Rösebeck en Bremen zijn uitgestorven. Veel joodse naamgenoten emigreerden tussen 1850 en 1920 van Hessen naar de Verenigde Staten nadat ze de achternaam van hun werkgever hadden aangenomen of hun  hun voornaam Meijer hadden uitgebreid tot achternaam vanwege de regels van Napoleon.

Zusammenfassung

Die Familie von Meijenfeldt lebt in den Niederlanden und Kanada. Es gibt rund 160 Mitglieder, die sich auf drei Zweige (De Haas, De Koe und Augustijn) verteilen. Trotz der geringen Größe der Familie ist der Name im Land ziemlich bekannt. Eine Erklärungung dafür könnten der offensichtliche ausländische Adel und eine Vielzahl von Artikeln über einige wenige Familienmitglieder auf den Titelseiten nationaler Zeitungen sein. Weniger als 100 Mitglieder der Familie Von Meijenfeldt haben in den Niederlanden gelebt und sind dort gestorben. Der erste Vorfahr, Johan August, hat sich am 1. Mai 1793 in Amsterdam angemeldet. Er wurde um 1760 in der Nähe der alten Hansestadt Stralsund in Schwedisch-Vorpommern an der Ostsee geboren.

Es gibt viel mehr als Indizienbeweise dafür, dass Johan August ein natürlicher Sohn des schwedischen Grafen Johan August von Meijerfeldt (1725-1800), Feldmarschall im Schwedisch-Russischen Krieg 1788-1790, war. Namen, Orte, Daten und Zeichnungen in Schweden, Deutschland und den Niederlanden weisen so viele Ähnlichkeiten auf, dass man den Zufall verneinen kann. Vor seiner Hochzeit mit Gräfin Lovisa Augusta Sparre (1745-1817) im Jahr 1763 nahm der Graf an den Österreichischen Erbfolgekriegen teil. Er leistete zunächst kaiserliche Militärdienste in Schlesien, den Niederlanden und Hannover. Danach wurde er in schwedischen Diensten in Pommern gebraucht, wo er die langen kalten Winter auf seinem Gut Nehringen verbrachte. Die Adelsfamilie Meijerfeldt trat ganz im französischen Stil ins Leben am königlichen Hof in Stockholm ein. Zwei Söhne wurden geboren und starben später an Schussverletzungen (Johan August 1766-1791) und Miningitis (Axel Friedrich 1769-1795).

Der Vater des Feldmarschalls hieß auch Johan August von Meijerfeldt (1664-1749). Nachdem er 1717 Brita Barnekow geheiratet hatte, war er Generalgouverneur von Schwedisch-Pommern. Nachdem ihm der König das Gut Nehringen geschenkt hatte, restaurierte er die Gebäude, insbesondere die St.-Andreas-Kirche. Sein Sohn Carl Friedrich jr. baute um 1880 das neue Gutshaus. Die Kirche wurde in kommunistischer Zeit durch den Pfarrer vor dem Abriss gerettet. Schließlich wurde die Herrenloge in der Kirche eingeweiht. Der Generalgouverneur wurde Graf aufgrund seiner mutigen und loyalen Abenteuer mit König Karl XII. in Livland, Polen, Sachsen und der Ukraine zwischen 1700 und 1715. Zu Beginn des Jahres 1694 war er vom englisch-niederländischen König Wilhelm III. unter Vertrag genommen worden im Dienst der Provinz Zeeland.

Zwanzig Jahre zuvor (1674) wurde sein Vater Andreas Meijer in den schwedischen Adelsstand erhoben und fügte dem Namen „feldt“ hinzu. Die Hauptmotivation war, dass er eine Beschreibung der Festung Glückstadt, in der er von den Dänen gefangen genommen wurde, zusammen mit einem Plan für ihre Eroberung herausschmuggeln konnte. Andreas wurde Generalinspektor über die livländischen Domänen von Oberpahlen.

Der erste Meijer war 1480 Johan, der dem Livländischen Orden diente. 1510 war er Kastelan in Riga. Sein Lehen war Bubbusch (heute Pabaze in Lettland). Als der Orden 1562 aufgelöst wurde, beschlossen sein Enkel Hinrik und seine Nachkommen, dem schwedischen Gouverneur in Estland zu dienen.

Viele Menschen mit einem ähnlich klingenden Familiennamen lebten früher in Europa, waren aber nicht miteinander verwandt. Mehrere schweizerische, österreichische und deutsche Adelsgeschlechter aus Konstanz, Soglio, Rösebeck und Bremen sind ausgestorben. Viele jüdische Namensvetter wanderten zwischen 1850 und 1920 aus Hessen in die Vereinigten Staaten aus, nachdem sie den Namen ihres Arbeitgebers angenommen hatten oder eine eigene Erfindung ihres Vornamens Meijer erschaften, die ihnen durch napoleonische Regeln aufgezwungen wurde.

Summary

The Von Meijenfeldt family lives in the Netherlands and Canada. There are around 160 members, divided over three branches (De Haas, De Koe and Augustijn). In spite of the small size of the family, the name is rather renowned in the country. A clarification for this could be the apparent foreign nobility and a variety of articles about a few members of the family on the front pages of national newspapers. Less than 100 members of the family Von Meijenfeldt have lived and died in the Netherlands. The first ancestor, Johan August, arrived in Amsterdam 1 May 1793. He was born around 1760 in the vicinity of the old Hanseatic harbour city of Stralsund in Swedish-Pomerania on the Baltic Sea.

There is a lot more than circumstantial evidence that Johan August was a natural son of the Swedish Count Johan August von Meijerfeldt (1725-1800), Field Marshal in the Swedish-Russian War 1788-1790. Names, places, dates and drawings in Sweden, Germany and the Netherlands show so many similarities that one can negate coincidence. Before his wedding to Countess Lovisa Augusta Sparre (1745-1817) in 1763 the Count took part in the Austrian Succession Wars. He first went into the Emperor’s military service in Silesia, the Netherlands and Hannover. Afterwards he was needed in Swedish service in Pomerania, where he spent the long cold winters on his Nehringen Estate. The noble Meijerfeldt family joined life at the Royal Court in Stockholm in full French style. Two sons were born and subsequently died from shot wounds (Johan August 1766-1791) and meningitis (Axel Friedrich 1769-1795).

The father of the field marshal was also called Johan August von Meijerfeldt (1664-1749). He was governor-general of Swedish-Pomerania after he married Brita Barnekow in 1717. After the king donated the Nehringen Estate to him, he restaured the buildings, especially the St. Andreas Church. His son Carl Friedrich jr built the new manor house around 1880. The church was saved from demolition by the vicar during communist times. Finally the Lords ‘loge’ inside the church has been inaugurated. The governor-general acquired the Nehringen Estate and became count because of his brave and loyal adventures with King Charles XII in Livonia, Poland, Saxonia and Ukraine between 1700 and 1715. Earlier in 1694 he had been contracted by the Anglo-Dutch King William III in the service of the province of Zeeland.

Twenty years prior to this (1674) his father Andreas Meijer was raised in Swedish nobility adding “feldt” to the name. The main motivation was that he was able to smuggle out a description of the Glückstadt fortress in which he was captured by the Danes, together with a plan on how to conquer it. Andreas became Inspector-General over de Livonian domains of Oberpahlen.

The first Meijer was Johan in 1480, serving the Livonian Order. In 1510 he was the warden of the fortress of Riga. His fief was Bubbusch (now Pabaze in Latvia). When the Order was liquidated in 1562, his grandson Hinrik and his descendants decided to serve the Swedish governor in Estonia.

Many people with a similarly sounding family name used to live in Europe but were not related. Several Swiss, Austrian and German noble families from Konstanz, Soglio, Rösebeck and Bremen have died out. Many Jewish namesakes emigrated from Hessia to the United States between 1850 and 1920 after they adopted the name of their employer or created an own concoction of their first name Meijer, forced on them by Napoleontic rules.

Terug   ***   Verder