Andreas Meijer en Catharina Wulff krijgen een reeks zonen. Hun geboortedata zijn via de doop of bevestiging niet in de Kerkboeken aangetroffen, maar indirect zijn ze wel te reconstrueren. Van dochters is niets bekend.
De eerste zoon is Hendrich of Hendrik. Hij wordt nog in 1660 in Riga geboren. Omdat hij verder niet meer terugkomt moet hij jong gestorven zijn. (1)
Andreas Meijer start in 1661 als hoofdinspecteur over Oberpahlen (Põltsamaa). Midden in Lijfland liggen negen hiertoe behorende landgoederen van totaal 25 bij 30 km. Daarmee zou het in Nederland – dat door fusies toch geen kleine gemeenten heeft – qua oppervlakte de grootste gemeente zijn. Tot de werkzaamheden van hoofdinspecteur behoort de juiste afgrenzing van de gebieden. Op het grootste van de landgoederen staat de gelijknamige burcht van de voormalige Lijflandse Orde. Het geslacht Von Wrangel had de burcht tot een representatief slot laten ombouwen, waarbij de derde verdieping werd afgebouwd en een vierde toegevoegd. Andreas’ vroegere pupil Wolmar von Wrangel was inmiddels eigenaar. Graaf Bengt Gabrielsson Oxenstierna is de Zweedse gouverneur-generaal aan wie hij ook verantwoording aflegt. (2)
Andreas schrijft nog steeds brieven aan Carl Gustaf von Wrangel en daaruit blijkt dat hij tussen april en juli 1662 in Stockholm verblijft. Daarna schrijft hij brieven uit Reval, Riga en Oberpahlen. (3)
De huidige burcht Oberpalen
Op Oberpahlen worden drie zoons geboren:
– Carl Friedrich. Deze combinatie van voornamen komt niet voor in de ouderlijke families, maar wel in die van het geslacht Von Wrangel. Zijn geboortejaar is 1662. (4)
– Johann August. De voornaam Johann komt uit het geslacht Meijer, maar de doopnaam August is nergens te vinden. Hij wordt geboren in 1664, 1665 of 1666. (5)
– Wolmar Johann. Deze twee voornamen komen uit het geslacht Meijer en ook uit Von Wrangel. Hij wordt geboren in 1667. (6)
In 1667 spant Erik Johan Twilling een procedure tegen Andreas Meijer aan over de grens met diens landgoed Kardis, beroemd omdat Rusland daar in 1661 een eeuwige vrede sluit en het oosten van Lijfland en Ingermanland (Leningrad Oblast) teruggeeft. Tussen 1668 en 1671 spant Catharina Wolffeldt, weduwe van Engelbrecht Kawer, een proces aan over de precieze grens van het afgesplitste landgoed Loper. (7)
De drie zonen van Andreas en Catharina volgen tussen hun 6de en 17de levensjaar opleidingen. In de Zweedse tijd was voor de Lijflandse boeren een schoolsysteem opgezet, maar voor de lokale adel op afstand van de domscholen en gymnasia van Riga, Dorpat en Reval ligt een huisleraar meer voor de hand. De eerste prioriteit was godsdienst volgens de Augsburgse confessie, de tweede schriftelijke en mondelinge stijloefening in Latijn, moedertaal Duits en Zweeds in latere jaren. Uit zijn latere correspondentie blijkt dat Duits hun hoofdtaal is en Zweeds hun tweede taal. Johann August schrijft ook Franse en Latijnse brieven (tenzij zijn secretaris zijn concepten vertaalt). (8)
Hoewel vader Andreas dankzij begeleiding van de gebroeders Von Wrangel naar Tübingen het belang van een universitair vervolg had kunnen inzien, zal geen van zijn zoons die weg inslaan. (9)
1. J.D.G. Schweder volgens K. Kulbach-Fricke, “Familienbuch Riga“, pag. 2943.
2. H. Gillingstam, lemma in “Svenskt Biografiskt Lexikon”, Stockholm 1986, pag. 470. L.W. Munthe, deel 6:1, pag. 447-448, schrijft afwijkend dat Anders daar pas eind 1665 start in opdracht van gravin Maria Sofia de la Gardie, weduwe van Gustaf Gabrielsson Oxenstierna.
3. Riksarkivet Sverige, 720.795/III/02 Vol E 8200 en E 8420 meier 012.
4. Niet te vinden in het Rahvusarhiiv Eesti, 1168.2.1, folio 1 e.v. Het jaar 1662 is te herleiden uit de militaire rollen: Krigsarkivet Stockholm, 1696/10, folio 78).
5. Niet te vinden in het Rahvusarhiiv Eesti, 1168.2.1, folio 1 e.v. Het jaar 1664 is te herleiden uit het door hem zelf geschreven Memorial (Sveriges Ridderskaps och Adels Riksdags-Protokoll, deel 12, pag. 404) voorgelezen in de Riksdag van 17 juni 1741, waarin hij zegt dat zijn 77e levensjaar is ingetreden. Het jaar 1665 wordt door zijn weduwe op de wijnkan van de kerk van Täby gegraveerd. Volgens zijn Frijherre Bref ging hij in 1684 op 17-jarige leeftijd in dienst en zou daarmee in 1666 geboren zijn, maar de jaartallen in die brief zijn onnauwkeurig (zoals 1688 voor zijn luitenantsbenoeming van 1689). Auteurs van biografieën noemen afwisselend 1664 en 1666, zonder bronvermelding. M. Ranft, “Leben und Thaten des Feld-Marschalls Graf Meyerfeld”, in “Die Merkwürdige Lebengeschich derer vier berümten Schwedischen Feldmarschalle, Grafen Rehnschild, Steenbock, Meyerfeld und Dücker”, deel 3, Leipzig 1753, pag. 340, schrijft dat hij bijna 80 jaar oud werd, waardoor hij zelfs pas in 1668 of 1669 geboren zou moeten zijn. Het door hemzelf en door de meeste bronnen genoemde jaar 1664 wordt hier verder gevolgd.
6. Niet te vinden in het Rahvusarhiiv Eesti, 1168.2.1, folio 1 e.v. Het jaar 1667 is af te leiden uit zijn leeftijd in de militaire rollen: Krigsarkivet Stockholm, 0022 Rullor, 1699/4, folio 208.
7. H. Bruiningk, N. Busch, “Livländische Güterurkunden”, Jonck & Poliewsky 1908, deel 2, pag. 329 resp. deel 1, pag. 328.
8. A. Buchholtz, “Beiträge zur Lebensgeschichte Johann Reinhold Patkuls”, Riga, 1893, pag. 30-31.
9. M. Ranft, pag. 279-280.
