Naast kerkboeken kunnen genealogische werken een verklaring aan de passage in het testament van de laatste graaf geven. Zo zijn alle delen van het Deutsches Geschlechterbuch bekeken, ondanks de daaraan klevende smet van het natrekken van Germaanse voorouders in de nazitijd. Een familie Meyerfeld wordt niet behandeld, maar in deel 145 ofwel deel 7 van het Pommersches Geschlechterbuch is wel een de familie Thilo te vinden. Bij één van de telgen staat een spectaculaire passage: (1)
Uit deze passage blijkt het volgende:
Natuurlijke dochter van de Zweedse veldmaarschalk…
Dit is de eerste expliciete bron die aangeeft dat Johann August von Meijerfeldt jr een natuurlijke kind had.
…die net als hem de naam Meienfeld draagt…
Hier staat dus een n in plaats van een r in een Duitse bron. Ligt hier een kiem voor de verschrijving naar de Nederlandse familie? In het testament is Meyern de achternaam van Augusta Juliana, maar in de Mecklenburgse kerkboeken is dat Meierfeld.
…gehuwd is met Thilo…
De naam van de tweede huwelijkspartner wordt bevestigd. Zijn geboortedatum en -plaats staan nu vast. Gelet op zijn bekende overlijdensdatum scheelde niet veel of hij was 79 jaar oud geworden, voor die tijd indrukwekkend. Ook wordt bevestigd dat hij boer, pachter en bezitter van Marlow was.
…en een kinderloos huwelijk heeft.
Dit is het enige punt van strijd met het testament en de kerkboeken. Er zijn immers zeker zeven kinderen uit dit huwelijk en eerder twee uit het eerste huwelijk voortgekomen.
Uit de overige gegevens wordt duidelijk dat Thilo uit een domineesfamilie komt. Zijn grootvader August was pastor in Liepen en in het kamp van koning Karel XII in Demotica, waar Johann August von Meijerfeldt sr ook kort was. Diens volwassen kinderen werden allemaal pastor of trouwden daarmee. Vader August stond in Groβ Teetzleben en later in Klatzow. Moeder overleed toen hij vier was bij de geboorte van zijn zus; dat jaar hertrouwde zijn vader. Van zijn tien broers en zussen waren er twee pastor, maar twee anderen ook inspecteur en pachter.
Alle bij de totstandkoming van dit boekwerk betrokken auteurs zijn overleden. In het 21 ordners tellende werkarchief van de hoofdauteur Winckelsesser is geen document ten bewijze van het natuurlijke vaderschap van de veldmaarschalk of iets anders relevants aantroffen. (2)
1. K. Winckelsesser, “Pommersches Geschlechterbuch”, deel 7, “Deutsches Geschlechterbuch”, deel 145, Limburg a/L 1967, pag. 330.
2. Historische Kommission für Pommern, J.G. Herderinstitut Marburg an der Lahn, Bestand 701, nr. 10-45, toegangsnummer 1972/3 H-I. [CH-25]