Naast kerkboeken kunnen genealogische werken een verklaring aan de passage in het testament van de laatste graaf geven. Het Pommersches Geschlechterbuch bevat een belangrijke passage: (1)
Uit deze bron blijkt het volgende:
Natuurlijke dochter van de Zweedse graaf…
Dit is de eerste expliciete bron dat de laatste graaf en veldmaarschalk een natuurlijke dochter had. Wie anders is dit dan de Augusta Juliana Meyern uit het testament en de kerkboeken?
…die net als hem de naam Meienfeld draagt…
Hier staat dus een n in plaats van een r in een Duitse bron. Ligt hier een kiem voor de verschrijving naar de Nederlandse familie?
…gehuwd is met Thilo…
Hiermee is de link bevestigd. Ook hier staat dat hij pachter in Marlow is, een dorp in het in het testament genoemde Mecklenburg.
…en een kinderloos huwelijk heeft.
Hier zit een tegenstrijdigheid met het testament en de kerkboeken, die wel kinderen noemen.
Het verder natrekken van deze bron levert niets op. Alle bij de totstandkoming van dit boekwerk betrokken auteurs zijn overleden en in het 21 ordners tellende werkarchief van de hoofdauteur Winckelsesser is niets relevants aantroffen. (3)
1. K. Winckelsesser, “Pommersches Geschlechterbuch”, deel 7, “Deutsches Geschlechterbuch”, deel 145, Limburg a/L 1967, pag. 330. Aan dit nuttig boekwerk kleeft de smet van het natrekken van Germaanse voorouders in de Nazi-tijd.
2. “Handbuch über den Königlich Preussischen Hof und Staat für das Jahr 1800”, Berlijn 1800, pag. 100.
3. Historische Kommission für Pommern, J.G. Herderinstitut Marburg an der Lahn, Bestand 701, nr. 10-45, toegangsnummer 1972/3 H-I.