Als eerste komt een Hessisch geslacht aan de orde. De eerst bekende telg daarvan leeft rond 1510 met de naam Meijer in Schwaben op het huidige drielandenpunt Duitsland-Zwitserland-Oostenrijk. Via de stad Bazel komen nakomelingen in het keurvorstendom Hessen terecht, waar zij de naam Von Meijerfeldt krijgen. Dit geslacht sterft daar uiteindelijk uit, maar leeft met de naam Meyenfeldt nog een eeuw langer door in Amerika.
Als eerste worden de Meijers van de zwarte ram behandeld. Daarna volgt het Hessische geslacht von Meijerfeld op het landgoed Altenhaβlau. Twee zoons huwen een Knobel en een derde gaat von Meijenfeldt heten. Hun nageslacht vervult openbare functies. De afsluiting van het geslacht vindt plaats in Amerika. Als bijlagen volgen drie genealogieën: Meijer, Meijerfeld en Meijenfeldt. Afgesloten wordt met de stamboom.
Zweedse link
De namen en het verhaal van het Hessische geslacht vertonen frappante gelijkenissen met die van de Lijflands-Zweeds-Pommers-Nederlandse familie. De naam verandert van Meijer in von Meijerfeld en vervolgens von Meijenfeldt. Het verhaal bestaat uit dezelfde stappen:
– Eerst een reeks van vader op zoon vanaf 1500 van regionale adel in een verre stad,
– daarna hoge functies, grondbezit en rijksadelstand dankzij militaire en bestuurlijke verdiensten voor de vorst en
– tenslotte uitsterven met een nasleep.
Natuurlijk zijn er doorslaggevende verschillen:
– De herkomst is niet uit Lijfland maar uit Schwaben.
– De vorst is niet de koning van Zweden maar de landgraaf van Hessen.
– De afsluiting van het adellijke geslacht is niet in 1800 maar rond 1900.
– De nasleep van de familie is niet in Nederland maar in Amerika.
– De naam bloeit niet niet meer voort maar is rond 2000 afgesloten.
Hoe is de Hessische naam von Meijerfeld gekozen? Deze staat in de adelbrief die de Duitse keizer in 1757 aan Wilhelm Ludwig Meijer verleent. Het daaraan ten grondslag liggende verzoek is van hem zelf afkomstig. Noch de adelsbrief noch het verzoek bevatten een motivering voor deze naamkeuze, maar Meijer kan geput hebben uit zijn deelname in de Slag bij Lafelt tien jaar eerder. Hij streed daar in zijn regiment onder de Hessische erfprins Frederik II bij de Britse bevelhebber Cumberland. In het heetst van de strijd verscheen daar de twee jaar jongere Zweedse graaf Johann August von Meijerfeldt jr met berichten van de Hollandse bevelhebber Waldeck. De dagen daarna zat met commandant Legonier in Franse krijgsgevangenschap. Na de slag reed hij samen met de Hessische troepen over de Duitse grens.