P. From, “Katastrofen vid Poltava. Karl XII:s ryska fälttåg 1707-1709”, Lund 2007.
Pag. 83 (Slag bij Lesjna)
Carl Fredrik M. krijgt om 16:00 uur opdracht om een voorhoede van 800 man te vormen. Brask wordt meegezonden om de houten staketsels uit de weg te ruimen. Na bijna een uur komt een rapport van M. dat een grote Russische hoofdmacht hen in slagorde opwacht. Het ging echter maar om 1000 man onder Fastman om dit deel van Lewenhaupt opnieuw te blokkeren en zijn hoofdmacht verder in tweeën te splitsen.
M’s regiment.
M’s regiment.
M. schrijft in zijn dagboek dat er 40.000 Tataren bij Poltava klaarstaan om Karel XII te hulp te schieten, maar was dat echt zo?
Bij Poltava vindt Lewenhaupt Karel XII in M’s wagen. De sfeer is bedrukt maar dan glimlacht de koning: het hoeft niet zoveel te betekenen.
Karel XII stuurt M. naar het Russische kamp om er achter te komen of Rehnskiöld en Piper nog leven, of de laatste op erewoord een paar uur naar hem mocht komen om te praten over een gevangenruil, begrafenissen en de eerder gedanen vredesvoorstellen. M. schrijft zelf dat hij ook de achtervolging van Karel XII moet vertragen en de kracht van de Russen moet inschatten, maar ook Piper moet instrueren. Het magere resultaat was dat M. gevangen werd genomen en de achtervolging na een paar uur met verdubbelde kracht werd ingezet. Wacht even, M. komt terug, zegt Karel XII.
M’s regiment.
M’s regiment.
De Russen namen het onderhandelingsinitiatief voor de kapitulatie, niet Lewenhaupt. Dat blijkt uit Russische bronnen. Siltmann ging op eigen wens naar Russen over, niet van Karel XII of Lewenhaupt. M. gelooft Trautvetter, die zegt dat er wel een opdracht van Lewenhaupt was, althans een misverstand.