Grefwe Bref

Giore witterliget, att såsom ett wählbestalt Rijkes och Regements uppratthållande och forlofring sig förnembligest derpå grundar, att utaf ofwerheten nåd och rätt wijsa utdelas, men ibland undersåtaren däremot, dygd redelighet, fohrstånd och tapperhet effter trachtas, idlas och fortplantas: wanrandes emellan desse begge nuttige och nodige dehlar en så stark förbindelse, att intet kraffligare medel kan finnas de lydande att upmuntra till en slijk dijgdewandel och huldskap än när de högst bjudande sine trogne undersåtare med mildhet och nåde ihugkomma och huggna, samt från de wavartade uthstillja, Alltså hoffwe Wij stechse i nåder warit benagne framför andra all framdraga, och med hwarjehanda heders formånner effter förtjensten att ansen dem och wåre irogne undersåtare, hwilka intet allenast beflytat sig om en redelig wandel, uthan ock gifwit klara bewijs af deras åhuga af åtrå for Wårt och det allmänna bästa, samt med lijf och blod sokt detsamma att beframja, allt till den andan att dygden och des öfning motte wäpa och tilltaga medelst des hedrande och billige wedergiällning, men laster deremoth hämmas och uthrotastas. I sådant afseende låte Wij nu i synnerhet hos Oss i nådig åtancka komma Wår Trouwey Råd, General af Infanteriet, och General Gouverneur öfwer Hertigdömmet Pommern, samt Öfwerste for ett Regimente till foot, Oss älskel: welbörene Frijherre Johan August Meijerfelt, hwilken icke allenast med så nyttige trogne och tapper tjenster Oss streckse tillhanda gått att Wij i anseende dertill åhr 1705 blifwit bewenkta, att benåda honom med frijherre skiold och wårdighet utan och sedermehra wid de honom anfortrodde wihtige och angetlägne ambäte befähl och föraldningar sig stedse så berommelige forfullit, samt wår nådige willje till Wårt och Wårt Rijkes basta med så moget förstånd, oförtrute möda ock waksamhet utfördt, att Wij billigt fattat till honom, det nådige förtroende, att ju angelägnare wärf och äfrender Wij honom uppdragit ju störra prof har han aflagt af sin oförwandtlade troo hiarllet och redelighet att tiena Oss och det allmänna bästa. Hwilket han så wahl förberade åhr 1705 wid åtskill: honom anförtrodde commenderingar bewijsst, då han som General Major med 4 dragoune Regimenten togade till Warschou och öfwerstahlte Biskoppen af Lemberg Schialinscki att fölllja med sig till Konung Stanislai Chröning, såsom och sedan wid åtthskill: skarmytzlar med fijenden, då Wij marcherade till Grodnou, i det han åtskilliga partier tillbaka jagade och en ansenlig hoop fången officerare af gemena jemta deras trotz och underfåld inbrackta. I lika måtto åhr 1706 då Wij genom Polesiska Morasen marcherade till Wollhijnien, i det hän utan behörigt krigsredskap brachte commendanten i Sabiers, innom några dagars förlop, att öfwergifwa fästningen på discretion med ettusend mans besättning och 45 metall stijcken. Och som des Regimente jämwähl hela tiden sig wåhl förhållit, så har han ock om des widmackthållande dragit god forsorg, och i Saxen icke allenast ersatt afgången, utan och det förstarkt till 2200 mann, hwar med han ock wid återmarchen in uti Pohlen åhret dereffter åter fick tillfälle, at wisa nya prof af des wälförhållande, i det han fienden, som honom uti Calisch med en hoop Rijβar, Cossaker och Callmucker på altt sätt sökt att ansättia, i mening att kunna borttaga den fångelig håldne Patkull, icke allenast med oförrättat årende afwijβte, utan ock under marchen genom Pohlen, Litthowen, och det mesislaviska palatinatet wid åtskilliga actionen skada och afbräck tilllfögat, såsom wid Maltzice och strax derfefter då Wij honom befählet öfwer nägra Regementer till hast updragit, och fienden honom samt Albedils Regemente på sidan anföll, men twänna gånger sig med förlust af döda och blesserade afdraga måste. Strax dereffter då Östgiota Regimente till häst wid Smolenzska gräntzen kom att fördiupa sig i fiendens tråppar, har han ock oacktat det Cossakerne och Calmuckerne sätte sig emellan dock trägt sig igenom och jämte twänne Compagnier af Smålands Cavallerie Regementet kommit dem till ändsättning. Därifrån follgde Gen: Majoren Oss genom Severien till Ukraine och förjagade wid Sorrotzin ett Muskowitskt partie, förbrände förstaden, och brachte åtskilliga Cossacke byar till lijdno, samt förde mycken boskap och provision med sig till Lukowitz. Någon tid derneffter har han uti Wår frånwaro med åtta regementer som stode kring Budizin, undset städen Opusna med dhe deruti liggande fijra regimenten och 1200. fånger, som af fienden wåre berände, så atr fienden med des Artollerie måste sig afdraga. När något widare förelopp, har han ock städse till Wår tiänst befrämsande sig lålit bruka, eheru swårt honom sådant föll för des siukliga tillstånd, och uti actionen wid Pultava på wänstra flygeln, des tient med all omsorg forrättat. Dagen dereffter affärdade Wij honom till fientlige lägret at bringa någre ordres till Öfwerste Marskalcken Grefwe Piper, som der sig befant. Och ehuruwåhl Muscowiterne giorde genom många swårigheter at få resa tillbakars, så öfwerwant han dock alt genom des försichtiga forestallningan; och effter fem wekors tid kom till 0ss wid Bender med åtskilliga nijttiga effrerrättelser; hwareffter Wij sedan för godt funna, att försända honom uti Wåra ärender till Swerige, at gifwa underrättelse om ett och annat, som nödigt profwades, hwilket han troliga effterkom, och anwände i Stockholm alt möijelig flijt uti alt hwad han kunde bidraga till regementernas upprättande och fortskijndande till Skåne, der de Danske då inföllo, hafwades uti den actionen som derpå wid Helsingborg fölgde, då fienden alldeles blef slagen, berömligen anfört den högra flygeln, samt elliest förr än sägren erhölts, åtskilliga  in rencortres bewistat. Sedan reste han till Stockholm igen, och ijrkade af underdånig Zele för Wår tienst, på Lijfflands forswar, och begaf sig oachtat alla forestående swårigheter af en widlijfftig resa på wägen till Bender igen. Förr än han ankom, månde Wi till en nådig ihugkommelse af des redelige och tappre tienster honom till Genenal Lieutenant och Öfwer=Commendant i Stettin förordna. Till hwilken des beställning Wi ock effter des ankomst och underdånigst giorde berättelse om Wårt Rikes och förswarwärkets tillstånd, honom  till Pommern tillbaka sände. Hwarest fältmarskalken och General Gouverneur Grefwe Mellin för des annalkande höga ålder, och det serdeles förtroende han till des person fallat, honom stijrelsen af hela General Gouvernementet afstod. Hwarpå Wi ock honom kot dereffter till Vice Gouverneur och General af Infanteriet i nåder månde förordna. Och oansedt fienden twå månader dereffter i landet inföll och både Stettin och Stralsund inslöt, så har han icke des mindre genom des flijt och drifsamhet strax forsedt fästningaren med all möijelighet, och under dhe tu åhr och 3 månaden som fienderen stodo i landet, och hölle Stettin blocquerat, giordt dem stor skada och afbrack, medelst försiktiga partiers utsändande och gode kunskäpers inhämtande, så at och Wi intet betänkande droge, förledit åhr att anförtro honom att ställe bland Wåre Råd, och derjämte Wåra General Gouverneur öfwer Hertigdömet Pommern. Wi kunne altså lemna Kongl: Rådet det beröm att han wid Stettins belägring till landts och wattn af en anseenlig krigshär Sachsen, Danskar och Rijssar med ett stärkt artollerie uti 8 wekors tid ifrån opnad lopare=graf, har giordt fienden att manligit motstånd, och oachtat allt hopp uti war till undsättning, underhåld, ammunition och penningar, har han icke desmindra så försichligt stijrt wertet; att besättningen Oβ blef förbehållen, och fästningen samt hela provincien intet förföll i fienders händer, låtander eij eller sedan på en lös grund och uti oträngt måhl  intala sig under sequester att lemna fästningen Wismar, som man så höijt åstundade. utan begat sig sielf dijt och fådant förbod. Derpå begaf han sig till Stockholm och effter aflagd berättelse om det Pommerska wärket, uppå Wåre Råds godtfinnande, intet allenast flitig dref på regementens och upbådts manskapets uprättande, utan ock drog all möijelig försorg för Tijska fästningarnes och tråppningarnes proviaterande och medels  öfwersändande, och resta sedan till Carlscrona att drifwa flåttans atredande, hwar wid han så  tidigt och tråget aeberade, att han alla mötande swårigheter öfwerwandt och hela flottan tidigt i siön brackte, så att fiendens skadelige anslag och stämplingar derigenom märkel: blefwo brutne. Och som bemälte Kongl. Råd, General och General Gouverneur således som öfwan förmält är, wijst sa många och klara kiännateka  af des tapperhet mogna förstånd , rättrådighet och ogemena arbetsamhet, samt städse hafft des förnämsta  afseende på Wart och det allmänna bästa detsamma jemwäl med sin egendom, lijf och blod sökt at befodra och befächta, så at han till des befrämjande ingen ting hafft ospardt, Tij äre Wi af allt sådant i nåder worden bewekte till ett serdeles tekn af den nådiga tanka Wi hafwa om des person berömwärde förtienster och besijnerliga redlighet, at benåda honom med grefligit stånd och wärdighet, som Wi att har med och krafft af detta Wårt open bref af gunst och nåde, samt Kongl: mackt och mijndighet, unne och gifwe honom Kongl: Rådet, General och General Gouverneuren Johan August Meijerfeldt, des tillkommande fru och ächta brustärfwingar, båda man och quinkion, arfwinge effter arfwinge, Grefwelig dignitet och wärdighet, så och till forbättring på des förra friherrliga wapn, samt till åtskillnad ifrån andre Grefliga och flera familier uti Wårt Rijke, förordne och tillägge Wij honom en skiöld fördehlt uti sex fält, och mit uti densamme des förre adelige stammwapn som i

twären är fördelt i twänne lika dehlar. Det öfra fältet är blått, och deruti en bewapnad arm, hållandes en skära af silfwer. Det undre är af silfwer, hwara ligger en blå skantz. Men af sielfwa grefweliga wapnet är det första fältet blått, hwari wisa sig trenne ornehufwuden af silfwer. Det andra fältet är af silfwer och deruti en röd griv. Det tredie fältet är af gull, och deruti tre röda kuhlor emellan twänne bänder af samma farg. Det fiärde fältet är uti alt likt med det tredie. Det femte fältet är af gull hwari stå trenne blå moletter. Det siätte fältet är öfwer allt lika med det forsta. Öfwan på skiölden stä tre opne törnerhielmar med en grefwetig krona öfwer swardera. Öfwer den medelsta hielmkronan stå twänne korsswijs ställte swård. Men utur den högre upstiger ett sådant örnhufwud, som i sielfwa skiölden, emellan förea estandarer med guld och blått hwar om annan fördelte. Öfwer den wänsta hielm kronan sitter en bewapnad män till häst hållandes en sabel i högra handen. Löfwarket är af gull, silfwer, blått och rödt, alldeles som det med sina egentliga fargor här frammanföre står afmålet och representerat. Hwilket wapen merbemälte Kongl. Råd, General och General Gouverneur, samt hans ächte bröstärfwingar jamwähl deras effterkommande lifsärfwingar i alla occasioner, moten, samquamen, och handlingar skole och måge föra och bruka effter sin och deras egen nödtorfft willie och behag, samt derhoos till ewärdelige tider niuta, bruka och behålla alla dhe prilvilegier, rätt och rättigheter, samt formåner och herligheter, som andra grefwar gär i Rika gifne och förunte äre. Dock så wida Rika privilegier, förmåner och rättigheter intet röra dhen Kongl: rätten, förminsta wåre jugiälder, aller löpa emot Kongl: stadgar och förordningar, samt Riksdags besluten; Tij i sådant fall böra dhe intet gälla, hwarcken för dhe grefwar, som af forna Swea Rijckes Konungar äre giorde, eller af Oβ nu för tiden, eller här effter giöras kunna. Och såsom Sweriges lag intet tillåter och Rijksens tillstånd intet tåhl någon wärdelig gåfwa och abalienation af wåre och Cronones godz till grefskap; Tij effterlåtes honom och hans ächta lijfarfwingar, att kalla och skrifwa sig grefwar till des eget adelige of aflinge=godz.
Wij begiäre fördenskull härmed af alle Potentater, keijsare, konungar, förstar, herrar, frije Republiquer och alla andre, effter hwars och ens höghet Condition och wärde, respective, wån flit och günsteligen, så ock biude och befalle, alle som Oβ med tro och hörsamhet förplichtade äre att dhe erkiänna offtbemelt Wårt Råd, General Gouverneur Johan August Meijerfelt, och alla hans äckta lijf och bröstarfwingar för rätta grefwar, bewijsandes dhem den heder och respect, som dhet ständet tillbör. Till ijttermehra wisso hafwe Wij detta med egen hand underskrifwit och med Wårt Kongl: Stora Sigills witterlige härunderhängande låtit bekräffta.
Gifwit i Demotika den tredie dagen i Martii månad, Åhr effter Christi Bård Ettusend Siuhundrade och på det fiörtonde.

Carolus

Doen te weten, dat als een aanbevolen onderhoud en belofte voor Rijk en Regiment voornamelijk daarop gebaseerd is, dat vanuit de regering gratie en juiste wijsheid wordt verspreid, maar soms gaat het onderwerp daarentegen om eerlijkheid, vastberadenheid en moed gewild, gecultiveerd en vermeerderd: als tussen nuttige en noodzakelijke delen van deze verzoeken zo’n sterke band bestaat, dat er geen krachtiger middel kan worden gevonden om te gehoorzaamheid aan te moedigen tot zo’n wandel van deugdzaamheid en loyaliteit dan wanneer ze hun trouwe onderdanen het meest aanbieden met zachtheid en gratie om te onthouden en te snijden, en van het wachten om te exposeren, Aldus hoffwe Wij stechse in genaden warit benagne boven alle anderen naar voren te brengen, en met elke vorm van eer begunstigt volgens de verdienste om hen en onze onhandelbare onderdanen te beschouwen, die niets anders hebben dan een eerlijke wandel, maar ook duidelijk blijk hebben gegeven van hun gretigheid van verlangen naar het onze en het algemeen welzijn, en met leven en bloed gezocht om promoot hetzelfde, allemaal in de geest dat de deugd en de uitoefening ervan kunnen worden versterkt en vergroot door middel van de eervolle en goedkope vergelding, maar ondeugden zullen worden belemmerd en uitgeroeid. In dit verband laten we Ons nu in het bijzonder komen met welwillende overweging Onze Trouwe Raad, Generaal van de Infanterie, en Gouverneur-Generaal van het Hertogdom Pommeren, evenals Kolonel van Infanterie Regiment, Onze Getrouwe welgeboren Baron Johan August Meijerfelt, die niet alleen zulke nuttige trouwe en dappere diensten aan ons bewezen dat Wij met betrekking daartoe in het jaar 1705 werden gewenkt, om hem te benadigen met het schild en waardigheid van baron, zonder en verder met de hem toevertrouwde belangrijke en ijverige ambtscommando en veroudering altijd zo roemvol vervuld, en onze genadige wil naar Ons en Ons Rijk’s beste met zo’n volwassen begrip, onvermoeibaar zwoegen en waakzaamheid verricht, dat Wij hem goed accepteerden, genadig vertrouwen, dat hoe ijveriger werven en inspanningen Wij hem opdroegen, des te groter belijdenis hij heeft gemaakt van zijn onveranderlijke geloof, loyaliteit en eerlijkheid om Ons te dienen en het algemeen belang. Wat hij in het zo voorbereide jaar 1705 in verschillende hem werd toevertrouwde opdrachten bewees, toen hij als generaal-majoor met 4 regimenten dragonders naar Warschau marcheerde en aartsbisschop van Lemberg Schialinschki te begeleiden naar de kroning van koning Stanislaus, alsook bij verschillende schermutselingen met de vijand, toen Wij naar Grodno marcheerden, waarin verschillende partijen terugjoeg, en een aanzienlijke hoop officieren soldaten gevangen nam, maar hun verzet en uitvluchten brachten hem binnen. Eveneens in het jaar 1706, toen Wij door de Poolse moerassen (2) naar Wolynië marcheerden, waar hij, zonder behoorlijke militaire uitrusting, in de loop van enkele dagen de commandant in Zabirs zover kreeg om met een bemanning van duizend man en 45 metalen stukken naar goeddunken de vesting over te geven. En aangezien zijn regimente desondanks zich altijd goed gedroeg, heeft hij ook goed voor het onderhoud gezorgd, en in Saksen niet alleen het vertrek vervangen, maar ook versterkt tot 2.200 man, met wie hij bij de terugmars naar Polen het jaar daarna was, waar hij opnieuw de gelegenheid had om een ​​nieuwe proeve van zijn goede houding te laten zien, namelijk door de vijand, die had geprobeerd hem in Kalisch met een groep Russen, Kozakken en Kalmukken aan te vallen, in de mening de gevangen Patkul te kunnen ontzetten, niet alleen met eer afsloeg, maar ook tijdens de mars door Polen, Litouwen en de mesi-slavische palatinaat met verschillende schade en afbreuk toegevoegd, zoals met Molyatichi en spoedig nadat Wij hem het bevel voerden over een paar haastig opgezette regimenten, en de vijand hem  evenals Albedil’s Regiment op de flank aanviel, maar tweemaal het verlies aan doden en gewonden moet worden afgetrokken. Kort daarna, toen het Östgiota-regiment te paard aan de Smolensk-grens diep in de vijandelijke gelederen kwam, negeerde hij ook het feit dat de Kozakken en de Kalmukken zich tussen hen in plaatsten, maar drong door en bracht het samen met twee compagnieën van het Småland cavalerie regiment tot een einde. Van daaruit volgde Gen: Majoor Ons door Severiën naar Oekraïne en achtervolgde een Moskovische partij bij Sorrotzin, verbrandde de voorstad, bracht verschillende Kozakse dorpen schade toe en bracht veel vee en proviand mee naar Lukowitz. Enige tijd daarna, in onze afwezigheid met acht regimenten die rond Budizin stonden, ontsnapte hij uit de stad Oposna met vier regimenten en 1.200 gevangenen die daar lagen, die de vijand gevangen had genomen, zodat de vijand zich met hun artillerie moest terugtrekken. Als er iets verder gevraagd werd, was hij ook altijd voor onze dienst bereid zich te laten gebruiken, hoe moeilijk zoiets ook viel vanwege zijn zieke toestand, en in de actie met Poltava voerde hij op de linkervleugel alle diensten met zorg uit. De dag daarna bevalen Wij hem naar het vijandelijke kamp te gaan om enkele orders te brengen aan de oppermaarschalk graaf Piper, die daar was. En hoewel de Moskovieten hem veel moeilijkheden maakten om terug te reizen, overwon hij alles door hun zorgvuldige houding; en na vijf weken kwam hij bij Ons in Bender met verschillende nuttige berichten; waarna we het verstandig vonden om hem voor Onze zaken naar Zweden te sturen, om van het een of ander op de hoogte te stellen, wat nodig bleek te zijn, waarvan hij zich trouw kweet, en gebruikten alle mogelijke middelen in Stockholm om bij te dragen aan de oprichting van de regimenten en opmars naar Skåne, waar de Denen waren binnengevallen, deelnam in de actie die volgde bij Helsingborg, toen de vijand volledig werd verslagen, en loffelijk de rechtervleugel leidde, en daarmee de zege verkreeg, verschillen in wraak bewezen. Daarna reisde hij weer naar Stockholm, en met onderdanig ijverde voor Onze dienst voor de verdediging van Lijfland, begon hij, ondanks alle genoemde moeilijkheden, weer aan een lange reis op de weg naar Bender. Voordat hij aankwam, benoemden Wij hem, vanwege zijn eerlijke en dappere dienst, tot Luitenant-Generaal en Opper-Commandant van Stettin. Waarop die benoeming ook na diens aankomst en zeer onderdanig rekenschap aflegde van de toestand van Ons Rijk en de verdediging daarvan hem terugstuurden naar Pommeren, waar de veldmaarschalk en gouverneur-generaal graaf Mellin vanwege zijn gevorderde hoge leeftijd en het grote vertrouwen dat hij in hem had gesteld, hem de leiding overdroeg van het hele bestuur; waarna Wij hem kort daarop ook in gratie benoemden tot vice-gouverneur en generaal van de infanterie. En aangezien twee maanden later de vijand het land binnenviel en zowel Stettin als Stralsund insloten, voorzag hij desalniettemin door zijn ijver en betrouwbaarheid, de vestingen snel van al het mogelijke, en gedurende de twee jaar en drie maanden dat de vijand in het land was en Stettin geblokkeerd hield, bracht hij hen grote schade en vernieling toe door middel van het zorgvuldig uitzenden van troepen en het verwerven van goede inlichtingen, zodat Wij geen beletselen zagen hem verleden jaar een plaats in Onze Raad  toe te vertrouwen, en ook Onze gouverneur-generaal over het hertogdom Pommeren te worden. Wij kunnen daarom de Koningsraad de lof geven voor het beleg van Stettin aan land en water van een aanzienlijk leger van Saksen, Denen en Russen met een versterkte artillerie in acht weken tijd vanaf het openen van de loopgraven, heeft de vijand mannelijk verzet bezorgd, en ondanks alle hoop in de oorlog op redding, onderhoud, munitie en geld, heeft hij desondanks zorgvuldig stand gehouden; dat  de bezetting aan Ons bleef voorbehouden en de vesting en de hele provincie niet in handen van de vijand vielen, liet niet of op losse basis en in een ondoordringbare situatie afzonderlijk te spreken om de vesting Wismar te verlaten, die men zo graag wilde, en legde zich neer bij het aanbod. Hij begaf zich toen naar Stockholm en, nadat hij zijn verslag over het Pommerse had uitgewerkt, werkte ijverig naar goeddunken van Onze Raad aan niets anders dan aan de formatie van regimenten en manschappen, maar nam ook alle mogelijke zorg voor de bevoorrading van de Duitse vestingen en troepen door middel van toezending, en reisde vervolgens naar Carlscrona om de voorbereidingen van de vloot te leiden, waar hij zo tijdig en trouw toonde dat hij alle moeilijkheden overwon die hij tegenkwam en de hele vloot vroeg in de zee bracht en werd gebruikt voor schadelijke aanvallen en stampij die bij de vijand merkbaar werd. En omdat de genoemde  Koningsraad, Generaal en Gouverneur-Generaal, zoals hierboven vermeld, veel en duidelijke kentekenen van zijn moed, volwassen begrip, oprechtheid en ijver, evenals altijd het grootste respect voor Ons en het algemeen welzijn, evenals zijn eigendom, lichaam en bloed probeerde te bevorderen en versterken, zodat hij niets had gespaard voor zijn promotie, Zo is het dat Wij van dit alles in genade verwekte woorden tot een speciaal teken genadig toedenken, denkend aan  de prijzenswaardige verdiensten en opmerkelijke integriteit van die persoon, om hem toe te kennen de grafelijke stand en waardigheid, zoals Wij hier hebben gedaan met en krachtens deze Onze Open Brief met gunst en gratie, met Koninklijke macht en vriendelijkheid, geschonken en gegeven  aan hem Koningsraad, Generaal en Gouverneur-Generaal Johan August Meijerfeldt, zijn vrouw en echte erfgenamen, zowel man als vrouw, erfgenaam na erfgenaam, grafelijke eer en waardigheid, als ook ter verbetering van zijn oude baronnenwapen, evenals ter onderscheid van andere graven en verschillende families in Ons Rijk, verordenen en geven Wij hem een ​schild verdeeld in zes velden, waarbinnen hetzelfde oude adellijke stamwapen door

midden is verdeeld in twee gelijke delen. Het bovenste veld is blauw, en daarbinnen een gewapende arm, die een zilveren sikkel vasthoudt. Het onderste is van zilver, waar een blauwe schans in ligt. Maar van het eigenlijke gravelijke wapen is het eerste veld blauw, waar drie zilveren adelaarskoppen verschijnen. Het tweede veld is zilver met daarin een rode griffioen. Het derde veld is goud en daarin drie rode ballen tussen twee balken van dezelfde kleur. Het vierde veld is in alle opzichten gelijk aan de derde. Het vijfde veld is van goud waarin drie blauwe kartelijzers staan. Het zesde veld is overal gelijk aan het eerste. Bovenop het schild staan ​​drie open toernooihelmen met een gravenkroon boven de velden. Boven de middelste helmkroon staan twee gekruiste sabels. Maar uit de rechter rijst een adelaarskop gelijk aan die op het schild, tussen vaandels met goud en blauw, elk afwisselend verdeeld. Boven de linker helmkroon zit een gewapende man te paard met in zijn rechterhand een sabel. Het lofwerk is van goud, zilver, blauw en rood, precies zoals het aangegeven is en hier met zijn werkelijke kleuren wordt weergegeven. Welk wapen meergenoemde Koningsraad, Generaal en generaal-Gouverneur, evenals zijn echte erfgenamen het mogen dragen en gebruiken bij alle gelegenheden naar hun wil en plezier, en in oneindige tijden nut hebben en alle privileges behouden, recht en rechten, privileges en glories, die andere graven in Ons Rijk werden gegeven en genoten. Maar dergelijke privileges, vrijheden en rechten beteken geen inperking van op de rechten van de Koning, statuten en verordeningen, evenals de beslissingen van de Rijksdag; In zo’n geval gelden ze niet, ook niet voor de graven benoemd door de koningen van Zweden van weleer, of door Ons voor die tijd of hierna bekwaam zijn gemaakt; Waarvan de Zweedse wet niet toestaat, en toestemming van het Rijk tolereert geen enkele waardige schenking en vervreemding van onze Kroon landgoederen aan de gravenstand, zo wordt aan hem en zijn ware erfgenamen overgelaten om zichzelf vrije heren te noemen en te schrijven voor hun eigen adel en eigen goederen.
Wij wensen daarom hierbij alle potentaten, keizers, koningen, vorsten, heren, vrije republieken en alle anderen, na ieders hoogheid toestand en waarde, respectievelijk, vanwege vlijt en gunst, en ook verbinding en bevel, allen die Ons met trouw en gehoorzaamheid zich inzetten om generaal-majoor Johan August Meijerfelt en al zijn echte lijf- en borsterfgenamen officieel te erkennen als rechtmatige graven, en hen de eer en het respect te geven die de stand verdient. Ter meerdere bewijsvoering hebben wij dit met eigen hand ondertekend en met Ons hieronder hangende Koninklijk Groot-Zegel  laten bekrachtigen.
Gegeven in Demotika de derde dag in de maand maart in het jaar na Christus éénduizend zeventienhonderd en veertien.

Carolus