H.T. Adlercreuz, “Historiskt-Politiska Anteckningar för åren 1743-1796”, Helsingfors 1887
Meijerfelt, Johan August, 1725—1800, grefve, generallöjtnant, öfverbefälhafvare i kriget 1788—90, fältmarskalk, en af rikets herrar. Sid. 42. 44. 66. 67. 69. 82. 84. 94
| Från sjösidan hade staden också blifvit attaqverad medelst våra canonslupar, hvilka bemägtigade sig vagtskeppet med mera. Samma mårgon staden brändes ryckte konungen med den hos honom varande styrka upp och flyttade högqvarteret till Högfors. Position af arméen blef långs med ryska grenen af Kymmene älf till Anjala, hvaräst grefve Meijerfeldt commenderade och så vidare långs med egen gränts till Nyslott, som af öfversten baron Hastfer bloqverades. |
Vanaf de zeezijde was de stad ook aangevallen door middel van onze kanonsloepen, die het bewakingsschip en meer in beslag namen. Dezelfde ochtend dat de stad werd verbrand, rukte de koning op met de troepenmacht die bij hem was en verplaatste het hoofdkwartier naar Högfors. De positie van het leger was langs de Russische tak van de rivier de Kymmene naar Anjala, waar graaf Meijerfeldt het bevel voerde en zo verder langs de eigen grens naar Nyslott, die werd geblokkeerd door kolonel Baron Hastfer. |
| Högqvarteret blef sedermera i Borgå, och efter det hertigen in novembris med flåttan begaf sig till Carlscrona, hyarom ofvan förmäles, emottog generalen grefve Meijerfeldt öfverbefelet och tillbragtes vinterqvarteren utan någon orolighet. |
Het hoofdkwartier bevond zich later in Borgå en nadat de hertog in november met de vloot naar Carlscrona ging, waarvan de huur hierboven is vermeld, kreeg de generaal graaf Meijerfeldt het bevel en werd het winterkwartier ongestoord doorgebracht. |
| Efter detta intog generalen grefve Meijerfeldt med armeens högra flygel gräntsen vid Abborforss, hvaräst ryssarne utan särdeles motstånd lämnade sina förskantsningar^ äfvensom vid Pyttis, dragandes sig från Hirveskoski genom Broby ända till Suttula, dit våra ankommo den 8:de, och hvaräst fienden gjorde hårdt motstånd, men efter det konungen sjelf dit anländt och den 16:de gjorde ytterligare försök, måste fienden lämna denna post och retirera sig öfver Kymmenegård till Högforss, hvilket betydande pass den 18:de af våra intogs. |
Hierna nam generaal graaf Meijerfeldt met de rechtervleugel van het leger de grens bij Abborforss, waar de Russen hun verschansingen zonder veel weerstand verlieten, ook bij Pyttis, marcherend van Hirveskoski door Broby tot Suttula, waar de onze op de 8e aankwam, en waar de vijand hevig verzet bood, maar nadat de koning daar zelf was aangekomen en op de 16e verdere pogingen deed, moest de vijand deze post verlaten en zich terugtrekken over Kymmenegård naar Högfors, welke belangrijke pas op de 18e door de onzen werd ingenomen. |
| Vägen till Friedrikshamn stod således på denna sidan ej att hindras; hvad som skulle göras borde ske med armeens högra flygel i förening med skärgårdsflåttan. Konungen tog derföre den 28:de julii sitt högqvarter på Kymmenegård, haf^andes under sig general Plåten, hvaremot grefve Meijerfeldt fick befålet öfver Werelä armeen. |
De weg naar Friedrikshamn mocht dus aan deze kant niet worden gestremd; wat er ook gedaan moest worden, moest worden gedaan met de rechtervleugel van het leger in samenwerking met de archipelvloot. Daarom nam de koning op 28 juli zijn hoofdkwartier in Kymmenegård in, met generaal Plåten onder zich, waartegen graaf Meijerfeldt het bevel kreeg over het Werelä-leger. |
| Konungen, återkommen ifrån Helsingfors, tog högqvarter i Lovisa och sedan belägenheterne och årstiden hindrade på denna sidan af landet vidare operationer, posterades armeen efter omständigheterne för att emottaga vinterqvarter. Hvilka för att taga i ögnasigte så väl här som vid den uti Savolax förlagde delen konungen den 19:de octo- ber anträdde resan ifrån Lovisa genom Heinola och S:t Michel till Seminge nära invid Nyslott och retoumerade långsmed gräntsen till Borgå, hvarifrån vägen fortsattes till Stockholm, öfverlämnandes öfverbefalet till grefve Meijerfeldt. |
De koning, teruggekeerd uit Helsinki, nam kwartier in Lovisa, en aangezien de omstandigheden en het seizoen verdere operaties aan deze kant van het land verhinderden, werd het leger naar gelang de omstandigheden geplaatst om winterkwartieren te ontvangen. Om zowel hier als op het in Savolax geplaatste deel in het oog te krijgen, begon de koning op 19 oktober aan de reis van Lovisa via Heinola en St. Michel naar Seminge bij Nyslott en keerde terug langs de grens naar Borgå, vanwaar hij de weg vervolgde naar Stockholm, het bevel overhandigend aan graaf Meijerfeldt. |
| Så vida utom riket. Innom riket firade Säkerhetsacten sin andra årsdag, som tycktes med någon aftagande ton. Generalen grefve Meijerfeldt befordrades till faldtmarskalk, undanbad sig besvärjandet af densamma, men befaltes, åtlydde befallningen och tog afsked. Öfversten vid enkiedrottningens lifregemente baron Feiff, af oförvitelig tjenst, borde taga afsked, dock med nåd af 15,000 R:drs accord. Succederades af öfyerste Svedenbielni, känd såsom ordförande uti de åfvanomtalte finska undersöknings-krigs- rätterna, så väl som för Anjala surprisen. |
Tot zover buiten het koninkrijk. Binnen het rijk vierde de Veiligheidswet zijn tweede verjaardag, die een beetje tanende leek te zijn. Generaal Graaf Meijerfeldt werd bevorderd tot veldmaarschalk, ontweek de eed die daarbij hoorde, kreeg daartoe bevel, gehoorzaamde het bevel en nam afscheid. De kolonel van het lijfregiment van de koningin-weduwe, Baron Feiff, van onberispelijke dienst, zou moeten aftreden, echter met de gratificatie van 15.000 R:drs. Opgevolgd door kolonel Svedenbielni, bekend als voorzitter van de bovengenoemde Finse krijgsraad, evenals voor de Anjala-verrassing. |