Ton Lutter, lutter@fastmail.fm
CH-678
17 september 2019
Geachte heer Von Meijenfeldt, beste Hugo,
In het kader van de subsidieregeling Collectieve erkenning van Indisch en Moluks Nederland (VWS) is het mij vergund om een publicatie tot stand te brengen betreffende de ruim 80 burgemeesters die Nederlands-Indië gekend heeft tussen 1916-1942. Een van uw familieleden – H.D. von Meijenfeldt – was burgemeester van Amboina geweest. Ik vond in het werk “De Nederlandse Familie Von Meijenfeldt (deel 2), Bilthoven 1994” een portret van deze persoon (zie bijlage). Ik vraag u toestemming om dit portret te mogen afbeelden. Andere portretten heb ik niet kunnen vinden via bv google, dus heb ik destijds zelf maar een scan gemaakt uit voornoemd werk. Wellicht heeft u nog andere foto’s van H.D. von Meijenfeldt?
Hopende van u een positief antwoord te mogen ontvangen,
Met vriendelijke groet,
Ton Lutter MA
Bilthoven, 17 september 2019
Beste Ton Lutter,
Hartelijk dank voor uw mail over uw interessante project. Ik ga graag op een paar aspecten in.
Wat betreft de foto vraag ik nog snel even toestemming aan Ine de Groot, de enig nog levende dochter van Henk von Meijenfeldt. Ik vermoed dat het geen probleem is. Op mijn website www.meijenfeldt.nl staat de foto misschien in een hogere pixel (deel 2, bijlagen, portretten).
Op de website ben ik overigens de tweede familieboeken blijven actualiseren. Volledigheidshalve zet ik hieronder de laatste versie van het verhaal over het leven van Henk.
Met vriendelijke groet,
Hugo von Meijenfeldt
Nk.8. Hendrik Diederich (Henk), * Amsterdam 13-10-1896, † Amboina (N-I) 20-03-1942, bestuursambtenaar Nederlands-Indië, ∞ Watergraafsmeer 25-09-1919 Maria Pietronella Beumer, * Harderwijk 16-12-1897, † Driebergen 09-08-1993, dochter van Gerrit Beumer (1861-1937) en Engelberta Pietronella Weijenberg (1859-1935), vijf kinderen [zie Nk.81 t/m Nk.85 in het beschermde deel].
1919 Groot Ambtenaars Examen, Leiden; Vertrek naar Nederlands-Indië, # Tinombo; 1920 Administratief Ambtenaar BB in Menado; 1921 Controleur BB in Gorontalo; 1924 Idem in Den Passar (Bali); 1927 Controleur 1e Klasse; 1927 Europees verlof; 1928 Secretaris Resident Westerafdeling Borneo in Pontianak; 1931 Idem in Medan; Promotie Letteren en Indisch Recht RU-Leiden; (27) 1937 Assistent-Resident in Bengkalis; 1938 Assistent-Resident 1e Klasse in Ambon, burgemeester van Amboina; Voorzitter Stichting Bestrijding Tuberculose Amboina; Lid Vereniging Bestrijding Lepra in de Molukken; 1946 # Voorburg, Veldzichtkade 13 (weduwe); # Den Haag, Zuidwerflaan 9 en Sportlaan 992 (kinderen); # Doorn en Driebergen (weduwe).
Hendrik doet in 1919 zijn Groot Ambtenaars Examen in Leiden, hij trouwt te Watergraafsmeer met Maria Beumer uit Harderwijk en vertrekt met haar naar Tinombo op Sulawesi. Hij wordt in 1920 benoemd tot Ambtenaar Binnenlands Bestuur in Gorontalo op hetzelfde eiland.
Hendrik werkt tussen 1934 en 1937 aan zijn promotie in de Letteren en Indisch Recht RU-Leiden (proefschrift in mijn bezit). In 1937 wordt hij Assistent-Resident in Bengkalis, het jaar daarop in Ambon, tevens burgemeester van Amboina. Hij is voorzitter van de Stichting Bestrijding Tuberculose Amboina en lid van de Vereniging Bestrijding Lepra in de Molukken.
Henk is in Nederlands-Indië geen militair maar bestuursambtenaar. Toch wordt hij in 1941 geïnterneerd in een Jappenkamp en overleeft het niet. Hij overlijdt in 1942 ten gevolge van dysenterie.
Een treffend bewijs van de aanhankelijkheid der bevolking leverde de begrafenis. Zij werd namelijk opgemerkt door een christelijke, Ambonese onderwijzer. Door enkele tekens wist een der dames die de droeve stoet naar het op verre afstand gelegen kerkhof begeleidde, hem te kennen te geven wie er begraven werd. De Ambonees verdween ijlings. Toen de stoet onder bewaking van Japanse militairen bij de begraafplaats was aangekomen traden opeens een aantal Ambonezen (alle christelijke onderwijzers) tevoorschijn die zonder dralen de baar uit de handen der Jappen overnamen. Deze waren door het volkomen onverwachte optreden der Ambonezen dermate onthutst, dat zij zich in het geheel niet verzetten.
Tijdens de gang naar de groeve werd stil op de muur waarlangs de baar gedragen werd een mand met orchideeën geschoven, welke prachtige bloemen ook later het stoffelijk overschot in het graf dekten.
De dochter van Resident H.J. Jansen schrijft het volgende over de laatste tijd in het kamp:
Bovendien werd ik vaak duizelig van moeheid en ondervoeding en ik betrapte me tijdens het verzorgen van één van onze aardigste kennissen, de heer von Meyenfeldt, een assistent-resident, een keer op de wens: “Ging je maar dood, ik kan je potje bijna niet meer legen.” Ik schrok erg van mijn gedachte. (…) De vrouw, die haar braaksel altijd liet lopen, genas, maar meneer von Meyenfeldt stierf en ik voelde me zo schuldig, dat ik hem een moment had doodgewenst, die lieve, stille, geduldige man, die zich net zo dapper had gedragen als vader.
18 september 2019
Beste Hugo,
Dank voor het uitgebreide antwoord. Wat betreft de foto, de uitgever gaf aan dat foto’s tussen 220-300 dpi moeten zijn tbv de afdrukkwaliteit, ik zal eens kijken hoe dat met mijn foto zit. De data en gegevens komen overeen met mijn gegevens, zij het dat ik bij de ambtelijke loopbaan exacte data gebruik. Een datum die ik niet compleet heb (wel jaar: 1936) is van zijn promotie in de rechtsgeleerheid te Leiden. Indien u die datum wel in uw archief hebt zou ik die graag willen vernemen.
Met vriendelijke groet,
TonL
Bilthoven, 19 september 2019
Beste Ton,
Ook dank voor de snelle reactie.
Voorin het proefschrift staat dat de datum van de promotie 20 november 1936 was.
Ine de Groot-von Meijenfeldt is akkoord met de publicatie van de foto. Zij en ik hebben geen andere foto’s van Henk, behalve in familiegezelschap.
Graag zou ik te zijner tijd een exemplaar van uw publicatie ontvangen, of in ieder geval een elektronische versie van de relevante bladzijde met zijn gegevens.
Met vriendelijke groet,
Hugo