Cato was tot 1896, dus 22 jaar lang, voortdurend zwanger geweest en had twaalf keer een kind gebaard. Drie dochters en één zoon overlijden binnen een jaar, de overige acht worden volwassen. Het gezin woont in Amsterdam aan de Leidschestraat 104 en de Prinsengracht 510.
Nogal wat families verdeftigen rond de eeuwwisseling hun vaak eenvoudige vadersnaam met de vaak fraaiere familienaam van hun moeder. Dat moet officieel per Koninklijk Besluit, maar veel families lukt het ook zonder. Het meest gebuikte argument is dat de moedersnaam in de tak verloren gaat, maar voor Cato met vier getrouwde broers en kinderen gaat dat niet op. Geen van haar acht kinderen neemt het initiatief, zodat Van der Tas geen tak in de familie Von Meijenfeldt wordt. Zij houden we heel nauw contact. Inmiddels biedt de wet ruime mogelijkheden om een moedersnaam toe te voegen.
De winkel van Jan van der Tas groeit uit tot 15 bedienden in 1908. Hij heeft vooral succes met cacao, waarvoor hij op tentoonstellingen wordt bekroond.
![]() |
![]() |
Hij overlijdt in Amsterdam op 16 juni 1908. Achter de schermen zet Cato het bedrijf “De Hand naar Leiden” voort. Oudste zoon Leendert Carl geeft bekwaam leiding. Hij wordt echter ziek en overlijdt kort daarop op 43-jarige leeftijd. In 1918 springt Jan von Meijenfeldt, een zoon van Evert en Jo, kort in als bedrijfsleider. Broer Pieter Cornelis van der Tas is een beetje een avonturier en broer Jan van der Tas blijkt niet bekwaam genoeg. Van de eens zo bloeiende zaak blijft niets meer over.
Cato van der Tas-von Meijenfeldt
Cato is nog lang weduwe en sterft 74 jaar oud in Leiderdorp op 28 mei 1930.